Senin adın "kırmızı" olsun...

Sevmezdim "kırmızı"yı, sana kadar... Aslan burcu olmama rağmen fazla iddialı geldi hep. Ateş'i anımsatırdı, korku'ydu, seni tanıyana kadar hayatımın hiçbir yerinde tercih etmedim bu yüzden. Nerden bilirdim ki bu kadar derin olduğunu, seninle hayatıma girip aşk'ın, kusursuzluğun diğer adı olacağını... 

Kırmızı, seninle birlikte özgürlük oldu benim için. "Beni bu kadar sevme, korkuyorum" desen de, ne varsa kendime dair çıkarıp hepsini sundum ellerine. Beynimde, benliğimde, yüreğimde gizli hiçbir şey kalmasın, beni olduğum gibi bil diye. Rahatladım. Kusursuz değilim ama "kendim gibi" davrandığımda bana her seferinde daha aşık bir adam vardı karşımda sürekli. Öfkeden, acıdan, şüpheden arındım, sana koştum...

Gözümde yaş olmadın hiç, yıldızlara baktığımda saklanmadın hiç, hep göz kırptın bana. Seni hiçbir zaman tam olarak anlatamadım. Ne desem hep eksik kaldı senin için. Ben anlatamasam da sana seni, "kırmızı"larım anlatacak aşkımı. Gün batımına bakacaksın...ben, gökyüzünde ben... 

Seni anlatmayı çok denedim şimdiye kadar. Sözcükler yetmedi önce, şimdi de renklere sarıldım. Bir tek "kırmızı" anlattı seni. Sen hayatıma çok yakıştın sevgilim... İyi ki geldin.