BULUT'A KAVUŞMA / POZİTİF DOĞUM HİKAYEM

Muhteşem hamilelik günlerinin sonunda kocaman bir güneş, sonsuz bir ışık beni bekliyormuş meğer. İşte hayatımın anlam kazandığı, mucizelere inanmaya başladığım pozitif doğum hikayem: 

Hamile olduğumu öğrendiğim anda, bebeğim nasıl isterse öyle gelsin dedim. Normal doğumistiyordum; her anına tanıklık etmek, bebeğimi bizzat karşılamak istiyordum. Böylece başladı normal doğum hikayeme yolculuk. Hamileliğim boyunca sürekli doğuma dair bir şeyler araştırdım. En çok da yaşanmış pozitif hikayeleri okudum. Ama biliyordum ki herkesin hikayesi özeldi, herkesin doğumu farklıydı. Doğumda eşim ve annemin yanımda olmasını istiyordum. Doğuma dair teorik olarak Hypnobirthing-Mongan Yöntemi kitabını okudum, hem de ders çalışır gibi. Motivasyon açısından çok iyi bir anlatımı var, tavsiye ederim. Olumsuz hiçbir şeyi dinlemedim, okumadım. 

Doktorum Levent Konur, hamileliğimin mükemmel geçmesini sağlayan en büyük faktördü. Doktorumun doğumla ilgili söylediklerine de o kadar ikna oldum, o kadar içim rahatladı ki, hamileliğimin son haftalarında doğumla ilgili araştırmayı ve düşünmeyi bıraktım. Sadece doğum yapacağım Central Hospital'in doğuma ve yenidoğana yaklaşımını öğrenmekiçin doğum eğitimine katıldım. Ne şanslıyım ki eğitimi veren doktor da kendi doktorum Levent Bey'di. Hamilelere yaklaşımı, sohbeti, bilgilendirmesiyle bir kez daha hayran oldum ve ne kadar iyi bir seçim yaptığımı anladım.

35. haftada doğum iznine ayrıldım. Ne kasılmam ne de bir rahatsızlığım yoktu. Sadece göbeğimvardı. 39+0 da rutin muayenem vardı. Muayenede her şey yolundaydı, doğuma dair bir belirti görünmüyordu. Ama NST de sancılarım olduğu çıktı. Ben hiçbir şey hissetmiyordum. Çok heyecanlandım. Levent Bey, NST de sancılarım olduğunu görünce beni tekrar muayeneye aldı. Bu muayenede nişan geldi. Rahim ağzında da incelme vardı. Heyecandan ölecektim. Ne olacak şimdi diye elim ayağıma dolaştı. Levent Bey, 16 Nisan Pazar günü doğurursun sen dedi. 15 Nisan Cumartesi günü tekrar muayeneye gittik. Doğum için her şey uygundu. Yarın sabah 10 da burda ol dedi doktorum. Sezaryen doğuma gider gibi randevuyla normal doğuma gidecektim. Gerçekten çok heyecanlıydım. 16 Nisan Pazar sabahı referandum için oyumuzu kullandık ve eşim ve annemle hastaneye gittik. Saat:11.08'de 1,5-2 cm açılmam vardı. NST de sancım görünüyordu, ama ben sancı hissetmiyordum. Sadece oğlumun ayaklarını göğsüme doğru ittirip sıkıştırması gibi bir his oluyordu. Bu da kasılmalardan biriymiş. Saat: 15.00'te kasıklarımda elektrik çarpması gibi bir şey oldu. Küçük bir baloncuk patladı sanki. İşte bundan sonra çok hızlı gelişti her şey. Önce çok hafif regl sancısı gibi sancılar başladı. Yürüyerek hafifletmeye çalıştım. Bu arada suyum geldi ve süreç daha da hızlandı. Yalnız bir sorun vardı. Ateşim 37.6 çıktı ve NST de bebeğimin kalpatışlarının hızlandığı görüldü. Eğer ateşim düşmezse bebeğimi riske atmamak için, sezaryene girecektim.

Saat 16.00 civarı açılma 2,5 cm olmuştu. Ateşim de normale dönmüştü. Kasıklarımda artan baskı ve sancılarla 1 saat daha geçti. Ara ara istemsizce ıkınıyormuşum, farkında değildim. Ebe geldi ve muayene etmesi gerektiğini söyledi. Ve bingo! Tam açılma olduğunu, doğumun başladığını söyledi. Tam açılma olduğu andan itibaren sancılar kesildi, sadece ıkınma hissi vardı. Doğumhaneye gülerek gittim. Sevgili doktorum Levent Konur'un harika desteği ve yönlendirmesiyle, 16 Nisan Pazar günü 39+2'de saat:17.59'da epiduralsiz normal doğumla oğlum Bulut'u kucağıma aldım.

Her doğum hikayesi kendine özel, size özel. Önceden dinlediğiniz veya okuduğunuzhikayelerlekendinizi strese sokmayın sakın. İlk kez doğum yapacaksanız, bilinmez bir süreçte olduğunuz için eğitimler, doula, fizyoterapist gibi destekler arıyorsunuz. Harika bir doğum süreci yaşamış biri olarak şunu söyleyebilirim; tek yapmanız gereken güveneceğiniz ve koşulsuz teslim olacağınız bir doktor seçmek. 

Beni bu süreçte en çok destekleyen insanlardan biri olduğu için, doktorum Levent Bey'e ömür boyu minnettar kalacağım. Ve tabii ki elimi hiç bırakmadığı için anneme, her daim kalbini kalbimde hissettirdiği için eşime de çok teşekkür ediyorum.